Thursday, July 01, 2010

Op en neer naar Kaapstad


De dag na de wedstrijd in Durban trapte we ons wagentje weer op zijn staart en reden we via de de kust richting Kaapstad. De weg was goed maar met al zijn bochten en verkeer schoot het allemaal niet echt op. Gelukkig hadden we tussen de wedstrijden door enige speling en konden we onderweg nog even stopen in het plaatsje Grahamstown voor het National Arts Festival. Een gezellig festival wat veel weg heeft van de Parade en dus een goede plek om even te ontsnappen van de WK gekte. Na een dagje cultuursnuiven op het festival moesten we ‘s avonds laat echter weer door rijden naar Port Elzibeth voor de wedstrijd Engeland – Slovenie.


In Port Elizabeth namen we afscheid van Thijs, die terug moest naar Johannesburg, maar we kregen versterking van Ben uit Engeland (zie Malawi en Mozambique) die toevallig met een maat van hem ook naar de wedstrijd ging. Engeland wist te winnen van Slovenie met 1-0 en ging dus maar net door naar de volgende ronde.


Ondanks de overwinning viel de sfeer in en om het stadion een beetje tegen. Ik had gedacht dat de Engelsen wel redelijk fanatieke supporters waren, maar ze hebben duidelijk nog een heel hoop te leren van de Nederlanders.
Na de wedstrijd konden we helaas niet in Port Elizabeth blijven om samen met Ben en de andere Engelsen de overwinning te vieren, we moesten namelijk nog de hele nacht rijden om optijd in Kaapstad te komen voor de wedstrijd Nederland - Kameroen.


Het was een vermoeiende rit maar we kwamen gelukkig optijd aan in Kaapstad en konden nog rustig opzoek gaan naar een hotelletje en een maaltijd voordat de wedstrijd begon. Kaapstad is echt een geweldige mooie stad en was op de dag van de wedstrijd compleet overgenomen door een leger van Oranje supporters. De straten en terasjes waren bezaaid met Oranje fans die vlak voor de wedstrijd met duizenden tegelijk in een stoet naar het stadion liepen.


De wedstrijd was voor Nederland niet echt belangrijk, want Nederland was met twee overwinningen al door en Kameroen lag met twee nederlagen al uit het WK, maar dat maakte het feest er niet minder op, want tijdens en na de wedstrijd gingen zowel de Nederlandse als de Kameroenese supporters helemaal los.


De dag na de wedstrijd hadden we een vrij dagje te besteden in Kaapstad en besloten we onder andere de tafelberg te beklimmen vanwaar we een geweldig uitzicht hadden over de stad. We hadden echter niet al te veel tijd om de tourist uit te hangen of uit te rusten, want de volgende wedstrijd van Nederland was alweer drie dagen later en ruim 1500 kilometer verderop.


Na ander halve dag rijden maakte we een tussen stop in Bloemfontein, waar toevallig de achtste finale tussen Engeland en Duitsland werd gespeeld. Na al die uren rijden waren we toe aan een korte pauze dus we besloten te kijken of we nog kaartjes konden regelen voor de wedstrijd.
Het was even zoeken, maar na een beetje rondvragen wisten we alle drie een kaartje voor een prikkie te regelen. De wedstrijd was een van de beste die ik tijdens dit WK gezien had en Engeland werd met 4-2 (of 4-1 als je de scheidsrechter moet geloven) in de pan gehakt door Duitsland.


Wederom hadden we na de wedstrijd helaas geen tijd om te feesten want we hadden nog ruim 600 kilometer te overbruggen naar Durban waar Nederland de volgende ochtend zou spelen tegen Slovakije. Laat in de nacht kwamen we aan in Durban, maar gelukkig waren we daar inmiddels bekend en konden we gelijk weer ons vertrouwde hotelletje in om nog een paar uurtjes uit te rusten voor de wedstrijd.


Op de tribune was de spanning te snijden, maar na de 2-1 overwinning brak het feest weer los en werd Durban voor de tweede maal in beslag genomen door het Oranje leger. Vrijdag speelt Oranje de kwart finale tegen Brazilie in Port Elizabeth. Helaas kan ik daar niet bij zijn, want voor mij is de tijd aangebroken om terug naar huis te gaan...