Sunday, April 22, 2012

Even de stad uit – Howth


Om een indruk te krijgen hoe Ierland er buiten Dublin uit ziet, besloten we vorige week een dagje richting Howth te gaan.


Howth is een klein havenstadje twintig minuten reizen met de trein vanaf Dublin en zodra je de trein uitstapt ben je in een totaal andere wereld.


De dag begon zoals bijna elke dag regenachtig, maar toen we aankwamen in Howth was de zon inmiddels doorgebroken en begonnen we met een trein vol dagtoeristen aan een wandeling langs de kust.


Ondanks de vele wandelaars en nordic walkers is het ontzettend rustig in Howth en ben je na een klein stukje lopen al midden in de natuur. 


Terwijl je langs de rotsen loopt heb je de meest indrukwekkende uitzichten. Helaas konden we door mijn knie niet al te ver lopen en moesten we de wandeling halverwege staken om terug te keren richting de trein.

Tijd om de stad te verkennen


Nu we eindelijk een beetje zijn gesetteld, kunnen we lekker op onze fietsjes door de stad crossen om de omgeving een beetje te verkennen. Tenminste dit geldt voornamelijk voor mij, want Lorena heeft vergeleken met mij in de afgelopen drie weken al een hoop van Dublin kunnen zien.


Tot nu toe vind ik Dublin een fantastische stad. De mensen zijn hier ontzettend aardig en ondanks het drukke verkeer in de binnenstad voelt Dublin aan als een gezellig dorp.


Wat ons wel opvalt is dat de prijzen hier wat hoger liggen dan in Nederland, zo betaal je voor een pint bier minimaal 5 euro en voor een rol wc papier ook bijna een euro. Maar goed we betalen hier ook weer wat minder belasting dus dat mag de pret niet drukken.


Nu we eindelijk tijd hebben om leuke dingen te doen beginnen we ons hier steeds meer thuis te voelen. Want zijn het niet de gezellige mensen dan zijn het wel de vele kroegjes of de prachtige natuur net buiten Dublin waardoor je jezelf niet snel zal vervelen in deze stad.

Ons eigen huisje

Het feit dat we nu eindelijk in Dublin zitten, betekent nog niet dat we hier direct zonder zorgen kunnen wonen. We moesten namelijk direct aan de slag om een hoop zaken te regelen. Sofinummers hebben we nodig, een bankrekening, telefoonnummers, fietsen, een ziektekosten verzekering, maar we moesten vooral als een gek op zoek naar een huisje.


Linkdin had gelukkig voor twee weken onderdak geregeld, maar als je de hele week moet werken en daarnaast een hoop zaken moet regelen heb je weinig tijd om op zoek te gaan naar een leuk huisje.
Het geluk wil dat ik hier samen met Lorena ben gekomen, en dat zij nog even de tijd heeft voordat ze aan haar nieuwe baan moet beginnen. 


Terwijl ik op kantoor zat, was Lorena voornamelijk druk met het verkennen van Dublin, het aanschaffen van nieuwe spulletjes en de zoektocht naar ons nieuwe huisje. Dat laatste viel nog niet mee, want alhoewel er een hoop appartementjes worden aangeboden, zijn de meeste heel erg duur, in slechte staat, ver uit de stad of gevuld met aftandse meubels.


De tijd begon te dringen, maar daar lieten we ons niet door beïnvloeden en geduldig bleven we zoeken tot we een huisje vonden wat in de smaak viel. En gelukkig maar, want twee dagen voordat we het hotel moesten verlaten hadden we een heel gezellig appartementje gevonden aan het water op tien minuten loop afstand van mijn werk.


Inmiddels hebben we ook de meeste andere zaken weten te regelen en hebben we sinds een paar dagen allebei een fiets zodat we nu echt kunnen beginnen met het verkennen van Dublin.

Direct weer aan het werk


Omdat het niet echt goed ging met mijn knie (waarschijnlijk door het verhuizen en tillen van de koffers), hebben we de eerste twee dagen niet veel van Dublin kunnen zien. Maar goed, we zijn hier niet op vakantie dus de komende maanden zullen we nog genoeg de tijd hebben om de stad te verkennen. 


Maandag ochtend begon gelijk de eerste werkdag bij Linkedin. Met een team van negen mensen begonnen we aan de introductie week, een warm bad wat voornamelijk bestond uit luisteren, handjes schudden, trainingen volgen en nog veel meer luisteren…


Al hoewel ik in de eerste week dus nog niet echt heb hoeven werken, was de indruk van mijn nieuwe baan erg goed. Iedereen is enorm aardig, de werksfeer is ontspannen maar vooral de pooltafel, de koelkasten gevuld met blikjes frisdrank en kasten vol met snoep waar iedereen uit mag graaien maken indruk. Ik voel me hier net als Sjakie in de chocolade fabriek.

Het vertrek uit Nederland


Wat is het opeens snel gegaan… Van een collega hoorde ik een paar maanden geleden dat hij ging emigreren naar Ierland.  Hij had een baan aangeboden gekregen bij Linkedin en vertrok binnen een paar weken naar Dublin. Dat wil ik ook wel, zei ik met mijn grote mond, en nu nog geen drie maanden later staan we opeens in Dublin.
Wat allemaal begon met een spannend idee is opeens werkelijkheid. De afgelopen weken zijn we druk in de weer geweest om alles in Nederland te regelen om te kunnen emigreren. We hebben ons huis opzegd, ontslag genomen, het nodige papierwerk moeten regelen, afstand gedaan van veel van onze spullen, maar het moeilijkste was toch wel het afscheid nemen van vrienden en familie. Ierland is dan misschien helemaal niet zo ver weg, maar met je vrienden spontaan een biertje drinken of op de koffie bij je ouders wordt toch wat lastiger als je daarvoor eerst op het vliegtuig moet stappen.
Door al die drukte hebben we eigenlijk nooit goed nagedacht over wat ons in Dublin te wachten stond en terwijl we het vliegveld achter ons laten, word ik opeens overvallen door de gedachte dat verhuizen naar Ierland misschien toch niet het meest verstandige idee was. 


Zodra we met de taxi Dublin binnen rijden verdwijnt deze gedachte echter direct en geniet ik van het feit dat de komende maanden ons leven zal bestaan uit avontuur. We worden door de taxi afgezet bij ons hotel/appartement, waar we de komende twee weken op kosten van Linkedin zullen verblijven. Het is een heerlijk gevoel dat we niet meer afscheid hoeven te nemen, maar eindelijk kunnen beginnen aan iets nieuws. We hebben nog niet veel van Dublin kunnen zien, maar de kleine rondleiding met de taxi zag er veelbelovend uit.