Bob en Suus kwamen ons opzoeken voor een lang weekend. Bob was alweer voor de derde keer op bezoek in Ierland en wist dus inmiddels al redelijk de weg in Dublin. Voor Suus was het echter allemaal nieuw, al had ze in het afgelopen jaar al behoorlijk wat sterke verhalen gehoord over Ierland.
Er werd gedronken, gelachen en gegeten, maar ondanks de gezelligheid konden we niet tegen de vermoeidheid op en gingen we op tijd richting huis. We konden ook wel een goede nachtrust gebruiken, want we hadden nog een lang weekend voor de boeg.
De volgende ochtend haalden we vroeg onze huurauto op en reden we richting Noord-Ierland. We hadden nog geen tijd gehad om te ontbijten, dus na een uurtje rijden besloten we te stoppen in een klein dorpje voor een hapje. We belandden in een heel kleurijk hutje waar we bij een open haard ons eerste Ierse ontbijtje van het weekend bestelden.
Met volle magen reden we verder richting Belfast. Onderweg passeerden we geen duidelijke grens, maar omdat we opeens veel Engelse vlaggen zagen werd het al snel duidelijk dat we in Noord-Ierland waren beland. Via binnenweggetjes reden we langs Belfast richting Londonderry (een stad aan de noordkust).
Het plan was om te overnachten in Londonderry, we reden daarom een paar rondjes door de pittoreske binnenstad op zoek naar een B&B. Voordat we het wisten waren we echter de binnenstad alweer uit en belandden we in de minder pittoreske buitenwijken. De muren waren beschilderd met leuzen en afbeeldingen van bloody sunday, overal hingen Engelse of Ierse vlaggen om duidelijk te maken van wie de wijk was en ook het volk dat op straat liep zag er niet bijzonder gastvrij uit.
Na een paar rondjes besloten we daarom om Londonderry achter ons te laten en een slaapplekje te zoeken buiten de stad. We kwamen uiteindelijk uit in Limavady, waar we een B&B vonden boven een pub. Omdat er in het dorpje niets te beleven was hingen we de rest van de middag en avond gezellig in de pub.
Na een uitgebreid Iers ontbijt vervolgenden we de volgende ochtend onze weg langs de Noord kust. Het landschap waar we doorheen reden was prachtig en omdat het om de 10 minuten regende zagen we overal regenbogen.
We stopten af en toe voor een snelle foto, maar de eerste echte stop was Dunluce Castle. Een vervallen kasteel op de rand van een klif. Het was ijzig koud en Lorena en Suus doken daarom direct een tentje in voor een kopje thee terwijl ik samen met Bob de kou trotseerde om het kasteel te bewonderen.
Vanaf Dunluce reden we door naar Bushmills, waar we uiteraard het bezoek aan de Bushmills destilleerderij niet oversloegen. We kregen een rondleiding waarbij het hele proces werd getoond, maar uiteindelijk waren we vooral benieuwd naar het gratis glas whiskey aan het eind van de tour.
Vlak bij Bushmills ligt ook de Giant's Causeway een enorme rotsformatie die bestaat uit 40.000 basalt-zuilen (de zuilen zijn ontstaan door een vulkaan uitbarsting). De Giant's Causeway staat op de Werelderfgoedlijst en is de grootste toeristen trekpleister van Noord Ierland. Ondanks de kou en de regen liepen we daarom tussen honderden andere toeristen richting de rotsen.
De rotsformaties zijn erg indrukwekkend en het is bijna niet voor te stellen dat dit niet door de mens is aangelegd. De magie gaat echter snel verloren door de vele toeristen die overal om je heen over de rotsen klauteren.
De zon ging onder dus het was weer tijd om op zoek te gaan naar een slaapplekje. Tijdens onze zoektocht kwamen we uit in een heel klein haventje (Ballintoy Harbour) waar de serie Games of Thrones was opgenomen, maar waar helaas geen B&B was te vinden. Gelukkig vonden niet veel verderop in Ballintoy een B&B waar we terecht konden.
In het dorpje was maar één plek waar we terecht konden om te eten, en omdat het restaurant zo goed als leeg was hadden we voor de rest van de avond geen grote verwachtingen.
Na de maaltijd vertelde de barman ons dat er een Halloween feestje gehouden zou worden en dat het de moeite waard zou zijn om nog even te blijven hangen. Omdat we niet anders te doen hadden besloten we nog te blijven voor een paar drankjes.
Na de maaltijd vertelde de barman ons dat er een Halloween feestje gehouden zou worden en dat het de moeite waard zou zijn om nog even te blijven hangen. Omdat we niet anders te doen hadden besloten we nog te blijven voor een paar drankjes.
Twee uur later stond de kroeg opeens vol met verklede Ieren, werd er gedanst, gezongen en heel veel
lichtgevende drankjes gedronken.
De volgende ochtend reden we met een lichte kater naar de Carrick-a-Rede rope bridge. Een touwbrug die het vasteland verbindt met Carrick eiland. De brug overspant 20 meter en hangt ongeveer 30 meter boven de rotsen. Het waaide redelijk hard dus ondanks het feit dat de brug veilig is was het best eng om naar de overkant te lopen.
Na lekker uitgewaaid te zijn op de brug reden we via de kust langzaam terug richting Dublin waar we ons weekend afsloten met een heerlijke burger van Eddie Rockets.
Bedankt Bob en Suus voor dit prachtige weekend, wij hebben onwijs genoten!!
