Naar de tandarts...

Onze eerste stop was Segou, een klein plaatsje gelegen aan de Niger rivier, en al lag het slechts 230 kilometer van Bamako, het koste ons een hele dag om er te komen. Het openbaar vervoer is wat dat betreft een stuk slechter geregeld dan in Senegal. De bussen zijn vaak ouder, stoppen soms zonder duidelijke reden voor meer dan een uur, en vervoeren vaak nog meer mensen, dieren en spullen om brandstof te besparen.

Pierrick, me and some dude on the road to Djenne

Na een dagje Segou, reisde we verder naar Djenne (ongeveer 200 kilometer van Segou) en dat ging makkelijk want al snel vonden we een pickup die ons wilde mee nemen. Een paar uur later werden we afgezet bij een kruispunt 30 kilometer vanaf Djenne en was het wachten op een vervolg lift... Helaas ging dat een stuk lastiger, want het beetje verkeer wat langs kwam zat propvol. Na uren wachten konden we uiteindelijk meerijden met een busje en kwamen we s'avonds aan in Djenne.

Djenne

The grande mosquée

Djenne is vooral bekend om zijn modder Moskee en is een prachtig stadje waar de tijd honderderde jaar lijkt stil gestaan te hebben. Onderweg naar Djenne kreeg ik alleen enorme kramp in mijn kaak en eenmaal in Djenne had de pijn zich verspreid naar een groot gedeelte van mijn gezicht. Omdat ik moeite kreeg met eten en drinken besloten we gelijk maar even een bezoekje te brengen aan het ziekenhuis.

Market in Djenne

Het ziekhuis was net als de rest van de stad gebouwd van modder en was nou niet bepaald de meest schone en moderne plek om geholpen te worden. In het ziekenhuis vonden we gelukkig al snel een goede tandarts die me wist te vertellen dat het ging om een uit de hand gelopen ontsteking bij mijn verstandskies, nadat hij de wond had 'schoon' gemaakt en wat anti-biotica had voorgescheven konden we alweer gaan.

Breakfast The transport is getting worse...

We besloten in Djenne te blijven tot ik weer normaal kon eten en drinken en dat duurde gelukkig niet lang. Na twee dagen voelde ik me alweer redelijk goed en konden we weer verder reizen. Inmiddels zitten we in Mopti, heb ik geen last meer van mijn ontstekking en zijn we bezig met het plannen van een hike door Dogon country.