Terug in Kota Kinabalu huurden we twee motors met het plan om de
noord-oost kust van Sabah te verkennen. De eerste paar 100 meter waren we aan
het stuntelen, want we hadden allebei immers al lange tijd niet meer op een
brommer of motor gezeten. Maar toen we eenmaal de binnenstad uit waren, hadden
we de motors onder de knie en kon het avontuur beginnen.
We hoefden alleen maar rechtdoor om Kota Kinabalu uit te rijden,
maar toch kregen we het voor elkaar om verschillende keren de verkeerde weg in
te slaan. Na een paar rondjes op een industrieterrein vonden we uiteindelijk de
juiste weg en lieten we de stad achter ons.
Buiten de stad werd de weg een stuk rustiger en ondanks het feit
dat we af en toe moesten uitwijken voor een kudde koeien,
waterbuffels of geiten genoten we al rijdend van het prachtige landschap.
We waren van plan om uiteindelijk naar een klein plaatsje aan het
strand te rijden, maar toen we na een paar uur rijden naar de weg vroegen bleek
dat we ruim een uur te ver waren doorgereden. Omdat we geen zin hadden om
dezelfde weg weer terug te rijden besloten we ons eindpunt aan te passen en
door te rijden naar Usukan Bay (het volgende kustplaatsje).
Het dorpje Usukan Bay stond echter ook niet duidelijk op de borden
aangegeven en toen we na een half uur rijden nogmaals de weg vroegen bleek dat
we wederom te ver waren doorgereden. Gelukkig kregen we duidelijke instructies
van de lokale politie, waarmee we zonder alteveel problemen de eindbestemming
wisten te vinden.
Na ongeveer een half uur rijden over kronkelige bergweggetjes
kwamen we aan in het piepkleine Usukan Bay. Usukan Bay bestond uit niet meer
dan tien huizen en een lodge aan een klein strandje. Maar het was er prachtig
en we werden bijzonder vriendelijk ontvangen.
De volgende ochtend sprongen we na het ontbijt weer op de motors
en vervolgden we de weg langs de kust. Na ongeveer tien minuten rijden hield de
weg plotseling op en konden we niets anders doen dan de motors omdraaien en
dezelfde weg weer terug te rijden.
Toen we op de terugweg stopten om een kleurrijk schooltje te
bewonderen, werden we al snel benaderend door een vrouwtje die vroeg of we de
school misschien ook van binnen wilden bewonderen. Zo'n kans krijg je
natuurlijk niet snel een tweede keer, dus we besloten het vrouwtje te volgen.
Ze liet ons alles zien, de verschillende lokalen, de kantine, de speeltuin en
zelf de toiletten moesten we bewonderen. Op een gegeven moment bracht ze ons
zelfs naar het kantoor van de directeur, waar we wederom gastvrij werden ontvangen
en in gebrekkig Engels een gesprek probeerden te voeren met de directeur en
zijn personeel.
Na het korte school bezoek vervolgden we onze weg naar het dorpje
Pituru Laut. Wederom werd Pituru Laut niet op de borden aangegeven en zelfs na
een aantal keer vragen konden we de juiste afslag maar moeilijk vinden. Na lang
zoeken en verschillende omwegen kwamen we uiteindelijk aan in Pituru Laut wat
wederom uit niet meer dan een paar houten huisjes bestond.
In het dorpje konden we onze motors bij een familie stallen en
werden we met een bootje naar een lodge op een klein strandje gebracht waar we
konden overnachten.
Na een middagje relaxen op het strand moesten we de volgende
ochtend vroeg op, om de motors weer op tijd in Kota Kinabalu af te leveren.
Onderweg naar Kota stopten we nog even in Tuaran om te lunchen en een een
Chinese tempel te bewonderen en daarna reden we snel terug naar de hoofdstad om
tevreden, maar uitgeput de motors weer in te leveren.
No comments:
Post a Comment