Halloween

Halloween feestje 1

Halloween feestje 2

Poznan, Poland

Met 17 man van LinkedIn vertrokken we vorige week voor een weekendje naar Poznan in Polen. Niet omdat we moesten team builden, maar gewoon omdat we alle 17 zin hadden in een weekendje weg. Poznan is een heel klein studentenstadje en heeft naast het historische plein en een paar kroegjes vrij weinig te bieden. Zolang je echter met Ieren op stap bent, heb je aan één kroeg meer dan genoeg om een gezellig weekend te hebben. 

Tappen met Sebas en Kim

County Cork and Kerry

Hooggeëerd bezoek!

 Brouwer zegt: YES!

De officiele viering in Eddie Rockit

Nederlaag na nederlaag

Omdat we geen tv hebben, keken we de Nederlandse voetbalwedstrijden samen met een grote groep Nederlanders in de Ierse pub. Maar ondanks dat we met zijn alle oud Hollands hebben staan schreeuwen, springen en zingen, voetbalde Oranje slechter dan ooit (samen met Ierland was Oranje officieel het slechtste voetbalteam van het EK).

Verliezen is nooit leuk, maar het is helemaal verschrikkelijke als je de dagen na de wedstrijd moet samenwerken met Deense, Duitse en Portugese collega’s. Dus hoe graag ik de wedstrijden ook zou willen vergeten, dagelijks word ik door mijn collega’s aan de nederlagen herinnerd...

We hebben visite!

Vrijdag na werk haastten we ons richting het vliegveld om ons bezoek uit Nederland op te halen. Omdat Corné onze eerste gast uit Nederland was hadden we voor een extra warme ontvangst compleet met spandoek en confetti gezorgd.

Nadat we de koffers bij ons thuis hadden afgeleverd, begonnen we aan een kroegentocht om Corné kennis te laten maken met het bruisende nachtleven van Dublin.

De volgende ochtend was het uitzonderlijk mooi weer en konden we voor het eerst onze korte broek, slippertjes en zonnebrillen uit de kast halen. De eerste helft van de dag stond in het teken van de oefenwedstrijd Ierland - Bosnië die in het stadion vlak bij ons huis gespeeld werd.

In eerste instantie waren we van plan om naar de wedstrijd te gaan, maar toen we zagen dat de supporters om twee uur ‘s middags al straal bezopen over straat kropen leek het ons toch een beter idee om naar een muziekfestival in de stad te gaan.

's Middags moest Lorena weer terug naar het vliegveld, omdat er twee vriendinnen (Petra en Elske) voor het pinksterweekend overkwamen. Volle bak dus, want dit betekende dat we met zijn vijven in ons kleine appartementje moesten slapen.

Op maandag is Lorena met de visite naar het havenstadje Howth (zie vijf posts terug) geweest om een dagje te hiken. Mijn knie kon dat helaas niet meer aan, en ik bleef die dag dus thuis om bij te komen van de rondleiding.

Het was een super gezellig weekend waarin we hebben geprobeerd onze gasten zoveel mogelijk van Ierland te laten proeven. Drie dagen vol met pret, live muziek, geschreeuw en bier, maar vooral erg fijn om onze vrienden weer gezien te hebben.

Inmiddels hebben meer mensen een ticket geboekt naar Dublin, dus de komende weken zullen in het teken staan van visite.

Balletjes slaan

Doordat we in de auto richting Drogheda langs verschillende golfbanen reden, kwamen we op het briljante idee om met zijn drieën golf les te nemen. Golf is in Ierland een sport voor het volk, dus een goede plek om voor weinig geld een balletje te leren slaan.
Vorig weekend reden we daarom samen met Bart en zijn vriendin richting een driving range in de bergen voor ons eerste golf lesje.
Zie hier het resultaat van een uurtje oefenen:

Drogheda en Knowth

Eind vorige week kreeg ik opeens een berichtje van Bart met de vraag of we zin hadden om een dagje met de auto te toeren. Bart waren we tijdens de Koninginnedagborrel op de ambassade tegen gekomen en woont net als ons sinds een paar weekjes in Dublin.

Afgelopen zaterdag reden we daarom met zijn drieën in de auto de stad uit. Na een uurtje kwamen we aan in Drogheda, een klein industrieel stadje 60 kilometer ten noorden van Dublin. Drogheda is een vreemd stadje. Straatjes met vrolijk gekleurde huisje worden afgewisseld door oude leeg staande fabrieken en om de paar honderd meter loop je opeens tegen een kasteeltje of een oud kerkje aan. 

Erg grappig allemaal, maar na een paar rondjes en een broodje hadden we het stadje wel weer gezien en reden we verder richting de archeologische ensemble van de Bend of the Boyne, zeg maar de piramides van Ierland.

Helaas waren we een beetje laat waardoor we alleen nog maar met een busje richting één van de minder bekende tombes konden. Het verhaal achter deze archeologische plek is vast heel indrukwekkend en het zal er 5000 jaar geleden ook zeker schitterend uitgezien moeten hebben, maar eigenlijk zijn het gewoon een paar grasheuvels die verdacht veel lijken op de huisjes van de Teletubbies.

Het mooiste van alles bleek uiteindelijk het uitzicht op een boom te zijn... Mensen die toch graag het hele verhaal achter deze grasheuvels willen weten verwijs ik daarom naar de volgende website: http://www.theboynevalley.com.

Na een middagje cultuursnuiven zijn we weer terug gereden naar Dublin om de dag af te sluiten met een biertje. Wat ons betreft een geslaagde eerste dag met Bart! 

Galway en Inishmore

Op zaterdag namen we de bus naar Galway, een stadje aan de westkust van Ierland. Vanuit Galway wilden we eigenlijk direct de boot pakken naar een van de Aran Islands, maar omdat het vakantie was zaten alle hotels op het eiland vol en waren we genoodzaakt om een slaapplaats te zoeken in Galway.

In Galway bleken de meeste hotels echter ook vol te zitten, waardoor we uiteindelijk genoodzaakt waren om de nacht door te brengen in een betonnen hok met een stapelbedje erin.

Eenmaal de spullen gedropt in onze kamer konden we op pad om de binnenstad van Galway te ontdekken. Zo ongezellig ons hotel was, zo gezellig was gelukkig de stad. Vanwege de feestdagen, waren er overal in stad bandjes aan het spelen en werd er de hele avond gefeest en gedronken.

De volgende ochtend vertrokken we vroeg met de boot richting Inishmore (een van de drie Aran islands) waar we een tandem huurden om het eiland te verkennen. Met zijn tweeën kan je twee keer zo hard fietsen en met een noodvaart crosten we daarom het eiland over.

Het rotsachtige landschap van Inishmore wordt afgewisseld door grasvlaktes en spierwitte zandstranden en onderweg passeerden we naast vele boerderijtjes met vee zelfs een groepje zeehonden. 

Na een aantal kilometer fietsen kwamen we bij Dún Aonghasa aan, een prehistorisch fort gebouwd aan de rand van een klif. Nu heb ik normaal gesproken totaal geen last van hoogte vrees, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk stond te zweten terwijl we langs de rand van deze afgrond liepen.

Na een dagje fietsen in de zon, gingen we aan het eind van de dag weer terug richting Dublin. Het kleine beetje wat we dit weekend van de westkust hebben gezien was prachtig, en ik kan ook niet wachten tot we weer tijd hebben om meer van dit land te zien. 

Koninginnedag in Dublin

Koninginnedag was weer fantastisch dit jaar, tenminste dat waren de berichten die wij ontvingen uit Nederland. Hier in Dublin moest er natuurlijk gewoon gewerkt worden en begon de dag zoals altijd met regen… Omdat wij niet de enigen waren die baalden dat we niet konden feesten, werd er speciaal voor alle Nederlanders in Dublin een Koninginnedagborrel georganiseerd op de ambassade. Direct na werk sprong ik daarom samen met mijn Nederlandse collega’s in de taxi richting de ambassade waar we werden opgewacht door bijna 200 borrelende Hollanders.

Helaas duurde de borrel slechts 3 uurtjes (waarschijnlijk uit angst dat mensen te dronken werden en de ambassade zouden afbreken), maar desalniettemin was het een geslaagd feestje met veel gratis drankjes, bitterballen, zoute haring, kaassoufles en toastjes met filet americain!!!

Even de stad uit – Howth

Om een indruk te krijgen hoe Ierland er buiten Dublin uit ziet, besloten we vorige week een dagje richting Howth te gaan.

Howth is een klein havenstadje twintig minuten reizen met de trein vanaf Dublin en zodra je de trein uitstapt ben je in een totaal andere wereld.

De dag begon zoals bijna elke dag regenachtig, maar toen we aankwamen in Howth was de zon inmiddels doorgebroken en begonnen we met een trein vol dagtoeristen aan een wandeling langs de kust.

Ondanks de vele wandelaars en nordic walkers is het ontzettend rustig in Howth en ben je na een klein stukje lopen al midden in de natuur. 

Terwijl je langs de rotsen loopt heb je de meest indrukwekkende uitzichten. Helaas konden we door mijn knie niet al te ver lopen en moesten we de wandeling halverwege staken om terug te keren richting de trein.