The Dutch Stahlratte from 1904
The Captain Lutwig: ´Punk never dies´
Trying to get the bikes onboard
Man overboard 
Josh, Jan, me and Matthew relaxing after a long swim to one of the islands
Every morning fresh baked bread
Invasion of the Kuna people
The flying kiwi
Luzia playing with fire on the beach
Na een kleine week doorgebracht te hebben op de Stahlratte schommel ik nog steeds een beetje na achter mijn computer. Zoals jullie kunnen zien waren de laatste dagen geweldig. Op zaterdag ochtend werden we om 3 uur s´morgens opgehaald door een jeep die ons naar de Stahlratte bracht. We hadden echter niet gedacht dat de weg naar de boot dwars door de jungle liep en omdat het regenseizoen is begon een avontuur opzich was. Echter uitgeput bij de boot aangekomen kwam de aroma ons al tegemoet en stond er een heerlijk ontbijdje op ons te wachten. Op de boot zaten naast het ontbijt nog 15 andere passagiers op ons te wachten. Stuk voor stuk leuke mensen dus het was vanaf het begin al lachen gieren brullen.
De eerste dag op de boot zijn we naar verschillende kleine eilandjes gevaren vlak langs de Panameese kust. Deze eilandjes (meer dan 400 in totaal) worden nog steeds bewoond door de oorspronkelijke Kuna Indianen. De stam leeft bijzonder geissoleerd waardoor ze nog niet vaak blanke mensen hadden gezien. Onbegrijpelijk dat sommige families op een eiland kunnen leven met twee palmbomen en een houte schuurtje.
Na twee dagen eilandhoppen snorkelen en geweldige feestjes, was het tijd om met de boot richting Cartagena in Colombia te varen. De tocht was vrij ruig, maar ondanks dat vele mensen ziek werden was het een groot feest. Cartagena is een geweldige stad, en waarschijnlijk de mooiste stad die ik in zoverre op deze trip heb bezocht. Ik zal hier daarom ook nog enkele dagen verblijven waarna ik daarna verder de Caribische kust zal afgaan. Colombia wordt echter het laatste land wat ik ga bezoeken tijdens deze trip, want over een ruime maand vlieg ik terug voor avontuur in Nederland.
No comments:
Post a Comment