Burkina Faso

In Moptie nam ik afscheid van Pierrick en sprong ik op de bus terug naar Bamako. In Bamako had ik afgesproken met Remi die daar inmiddels al bijna een maand woonde bij studenten en andere muzikanten in huis. Na een lange busreis kwam ik op kerstavond aan en werd ik ontvangen met een uitgebreid kerstdiner. We ontspannen nog vier dagen, maar toen vonden we beide dat we inmiddels wel genoeg van Bamako hadden gezien en besloten we onze reis liftend te vervolgen richting Burkina Faso.

Het liften viel niet mee, want het weinige verkeer dat passeerde bestond grootendeels uit brommertjes, paard en wagen of overvolle bush taxi's. Lang stonden we te wachten en de paar auto's die passeerde zwaaide meestal vrolijk terug niet begrijpend dat we een lift wilde. Maar we hielden vol en uiteindelijk werden we twee dagen later afgezet in Bobo-Dioulasso (ongeveer 400 kilometer verderop in Burkina Faso). waarbij we onderandere een lift kregen van een politie agent, een taxi chauffeur, een jong stel dat ons mee uit eten nam en een vrachtzagen chauffeur. Onderweg werden we vaak gedropt op de meest vreemde plekken waar we soms uren moesten wachten in de brandende zon op een lift, maar uiteindelijk waren er altijd mensen die stopte en enthausiast waren om ons mee te nemen.

In Bobo-Dioulasso besloten we een paar dagen te blijven plakken om onderandere oud en nieuz te vieren wat er hier net iets anders aan toe gaat dan in Nederland. Geen sneeuw of vuurwerk (behalve af en toe een verdwaalde vuurpijl of een knal van een rotje), maar vooral muziek en alcohol. Iedereen die in het bezit is van een geluidsinstalatie zet deze op straat neer en de rest van de wijk versamelt zich vervolgens bij de spiekers om te dansen en heel veel te drinken.

Na oud en nieuw waren we beide helemaal klaar met het lawaai en de stank van de stad en besloten we het rustige binnenland van Burkina op te gaan zoeken.

Zolang ik in Burkina Faso ben, ben ik telefonisch bereikbaar op: 00226-72137944