Ons eigen huisje

Het feit dat we nu eindelijk in Dublin zitten, betekent nog niet dat we hier direct zonder zorgen kunnen wonen. We moesten namelijk direct aan de slag om een hoop zaken te regelen. Sofinummers hebben we nodig, een bankrekening, telefoonnummers, fietsen, een ziektekosten verzekering, maar we moesten vooral als een gek op zoek naar een huisje.

Linkdin had gelukkig voor twee weken onderdak geregeld, maar als je de hele week moet werken en daarnaast een hoop zaken moet regelen heb je weinig tijd om op zoek te gaan naar een leuk huisje.

Het geluk wil dat ik hier samen met Lorena ben gekomen, en dat zij nog even de tijd heeft voordat ze aan haar nieuwe baan moet beginnen. 

Terwijl ik op kantoor zat, was Lorena voornamelijk druk met het verkennen van Dublin, het aanschaffen van nieuwe spulletjes en de zoektocht naar ons nieuwe huisje. Dat laatste viel nog niet mee, want alhoewel er een hoop appartementjes worden aangeboden, zijn de meeste heel erg duur, in slechte staat, ver uit de stad of gevuld met aftandse meubels.

De tijd begon te dringen, maar daar lieten we ons niet door beïnvloeden en geduldig bleven we zoeken tot we een huisje vonden wat in de smaak viel. En gelukkig maar, want twee dagen voordat we het hotel moesten verlaten hadden we een heel gezellig appartementje gevonden aan het water op tien minuten loop afstand van mijn werk.

Inmiddels hebben we ook de meeste andere zaken weten te regelen en hebben we sinds een paar dagen allebei een fiets zodat we nu echt kunnen beginnen met het verkennen van Dublin.