Horror stories from Conakry

The Siné Saloum Delta
Toubakouta

Uitgerust vervolgde ik mijn reis richting het zuiden, met als eerste stop Toubakouta, een klein dorpje aan de rand van de Siné Saloum delta. De delta is een enorm natuurgebied van rivieren, moerassen en kanalen waar het stikt van de krokodillen, schildpadden en rare vogels. Via kleine bootjes met enge mannetjes wordt je van het ene kleine eilandje naar het andere gebracht om uiteindelijk in een volgend dorpje te geraken.

Birds fighting for a tree

De Delta is erg mooi maar na een dagje vogels spotten had ik het wel weer gezien en besloot ik weer verder tegaan. Om uiteindelijk in Guinea Bissau uit te komen moest ik wedereom door Gambia. En eenmaal terug in Gambia besloot ik een bezoekje te brengen bij de familie Sjoef in hun nieuwe huisje in Manjai. Blij om me weer te zien werd ik verwelkomd met een heerlijke maaltijd en kreeg ik direct een kamertje bij hun in huis aangeboden.

Sjoef with his wife Eveline and daughter Elisa ready for church

En al was ik nog geen twee weekjes weg geweest overal was iedereen enthausiast me weer te zien en gingen de deuren weer voor mij open. Wat een bezoekje van een paar uur had moeten worden, werden uiteindelijk vier geweldige dagen..

Elisa's school (Manjai)
Singing the national anthem before entering the school

Omdat ik toch echt wat meer van Afrika moest gaan zien ging ik na vier dagen toch weer verder richting Guinea Bissau. Onderweg merkte ik echter dat ik steeds meer militaire controlle posten passeerde en hoe zuidelijker ik kwam, hoe zwaarder de posten waren beveiligd. Op een gegeven moment zaten de militairen nog enkel in tanks of gepantserde voertuigen.
De meeste militairen waren verbaasd mij hier te zien en waarschuwde mij voor de huidige situatie in Guinea Conakry. Zo is er in Conakry momenteel sprake van talrijke gewapende overvallen en zijn er een aantal weken geleden, bij een geweldadige onderdrukking door het leger, minstens 157 mensen omgekomen (meer dan 1200 mensen raakten hierbij gewond). Normaal gesproken ga ik een beetje spanning niet uit de weg, maar na het horen van deze verhalen besloot ik toch maar om te keren en via een ander weg richting Mali te reizen...

Ziguinchor (Casamance)...Ziguinchor by night

Omdat ik geen zin had om het hele stuk weer stuiterend over land af te leggen, besloot ik deze keer met de boot vanuit Casamance naar Dakar te gaan. Omdat echter de Tabaski (het offerfeest) voor de deur stond zat de boot stampvol en kon ik alleen nog mee als ik genoegen nam met een stoel. Na een lange en slapeloze reis kwam ik uiteindelijk vroeg in de morgen uitgeput aan in Dakar. Waar ik, eenmaal voet aan wal, direct weer werd aangevallen door tientallen taxi chauffeurs.. 'Bonjour mon ami! Mon frère! Ou tu vas?' Maar ondanks dat iedereen mijn beste vriend bleek te zijn, was niemand bereid mij voor een schappelijke prijs weg brengen. Te vermoeid om de discussie aan te gaan besloot ik uiteindelijk maar gewoon teveel te betalen en werd ik gelukkig nog geen kwartier later warm ontvangen door de familie van Mountaga..

Boat from Ziguinchor to Dakar Dolphins following us to Dakar