We hebben visite!

Vrijdag na werk haastten we ons richting het vliegveld om ons bezoek uit Nederland op te halen. Omdat Corné onze eerste gast uit Nederland was hadden we voor een extra warme ontvangst compleet met spandoek en confetti gezorgd.

Nadat we de koffers bij ons thuis hadden afgeleverd, begonnen we aan een kroegentocht om Corné kennis te laten maken met het bruisende nachtleven van Dublin.

De volgende ochtend was het uitzonderlijk mooi weer en konden we voor het eerst onze korte broek, slippertjes en zonnebrillen uit de kast halen. De eerste helft van de dag stond in het teken van de oefenwedstrijd Ierland - Bosnië die in het stadion vlak bij ons huis gespeeld werd.

In eerste instantie waren we van plan om naar de wedstrijd te gaan, maar toen we zagen dat de supporters om twee uur ‘s middags al straal bezopen over straat kropen leek het ons toch een beter idee om naar een muziekfestival in de stad te gaan.

's Middags moest Lorena weer terug naar het vliegveld, omdat er twee vriendinnen (Petra en Elske) voor het pinksterweekend overkwamen. Volle bak dus, want dit betekende dat we met zijn vijven in ons kleine appartementje moesten slapen.

Op maandag is Lorena met de visite naar het havenstadje Howth (zie vijf posts terug) geweest om een dagje te hiken. Mijn knie kon dat helaas niet meer aan, en ik bleef die dag dus thuis om bij te komen van de rondleiding.

Het was een super gezellig weekend waarin we hebben geprobeerd onze gasten zoveel mogelijk van Ierland te laten proeven. Drie dagen vol met pret, live muziek, geschreeuw en bier, maar vooral erg fijn om onze vrienden weer gezien te hebben.

Inmiddels hebben meer mensen een ticket geboekt naar Dublin, dus de komende weken zullen in het teken staan van visite.

Balletjes slaan

Doordat we in de auto richting Drogheda langs verschillende golfbanen reden, kwamen we op het briljante idee om met zijn drieën golf les te nemen. Golf is in Ierland een sport voor het volk, dus een goede plek om voor weinig geld een balletje te leren slaan.
Vorig weekend reden we daarom samen met Bart en zijn vriendin richting een driving range in de bergen voor ons eerste golf lesje.
Zie hier het resultaat van een uurtje oefenen:

Drogheda en Knowth

Eind vorige week kreeg ik opeens een berichtje van Bart met de vraag of we zin hadden om een dagje met de auto te toeren. Bart waren we tijdens de Koninginnedagborrel op de ambassade tegen gekomen en woont net als ons sinds een paar weekjes in Dublin.

Afgelopen zaterdag reden we daarom met zijn drieën in de auto de stad uit. Na een uurtje kwamen we aan in Drogheda, een klein industrieel stadje 60 kilometer ten noorden van Dublin. Drogheda is een vreemd stadje. Straatjes met vrolijk gekleurde huisje worden afgewisseld door oude leeg staande fabrieken en om de paar honderd meter loop je opeens tegen een kasteeltje of een oud kerkje aan. 

Erg grappig allemaal, maar na een paar rondjes en een broodje hadden we het stadje wel weer gezien en reden we verder richting de archeologische ensemble van de Bend of the Boyne, zeg maar de piramides van Ierland.

Helaas waren we een beetje laat waardoor we alleen nog maar met een busje richting één van de minder bekende tombes konden. Het verhaal achter deze archeologische plek is vast heel indrukwekkend en het zal er 5000 jaar geleden ook zeker schitterend uitgezien moeten hebben, maar eigenlijk zijn het gewoon een paar grasheuvels die verdacht veel lijken op de huisjes van de Teletubbies.

Het mooiste van alles bleek uiteindelijk het uitzicht op een boom te zijn... Mensen die toch graag het hele verhaal achter deze grasheuvels willen weten verwijs ik daarom naar de volgende website: http://www.theboynevalley.com.

Na een middagje cultuursnuiven zijn we weer terug gereden naar Dublin om de dag af te sluiten met een biertje. Wat ons betreft een geslaagde eerste dag met Bart! 

Galway en Inishmore

Op zaterdag namen we de bus naar Galway, een stadje aan de westkust van Ierland. Vanuit Galway wilden we eigenlijk direct de boot pakken naar een van de Aran Islands, maar omdat het vakantie was zaten alle hotels op het eiland vol en waren we genoodzaakt om een slaapplaats te zoeken in Galway.

In Galway bleken de meeste hotels echter ook vol te zitten, waardoor we uiteindelijk genoodzaakt waren om de nacht door te brengen in een betonnen hok met een stapelbedje erin.

Eenmaal de spullen gedropt in onze kamer konden we op pad om de binnenstad van Galway te ontdekken. Zo ongezellig ons hotel was, zo gezellig was gelukkig de stad. Vanwege de feestdagen, waren er overal in stad bandjes aan het spelen en werd er de hele avond gefeest en gedronken.

De volgende ochtend vertrokken we vroeg met de boot richting Inishmore (een van de drie Aran islands) waar we een tandem huurden om het eiland te verkennen. Met zijn tweeën kan je twee keer zo hard fietsen en met een noodvaart crosten we daarom het eiland over.

Het rotsachtige landschap van Inishmore wordt afgewisseld door grasvlaktes en spierwitte zandstranden en onderweg passeerden we naast vele boerderijtjes met vee zelfs een groepje zeehonden. 

Na een aantal kilometer fietsen kwamen we bij Dún Aonghasa aan, een prehistorisch fort gebouwd aan de rand van een klif. Nu heb ik normaal gesproken totaal geen last van hoogte vrees, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik behoorlijk stond te zweten terwijl we langs de rand van deze afgrond liepen.

Na een dagje fietsen in de zon, gingen we aan het eind van de dag weer terug richting Dublin. Het kleine beetje wat we dit weekend van de westkust hebben gezien was prachtig, en ik kan ook niet wachten tot we weer tijd hebben om meer van dit land te zien. 

Koninginnedag in Dublin

Koninginnedag was weer fantastisch dit jaar, tenminste dat waren de berichten die wij ontvingen uit Nederland. Hier in Dublin moest er natuurlijk gewoon gewerkt worden en begon de dag zoals altijd met regen… Omdat wij niet de enigen waren die baalden dat we niet konden feesten, werd er speciaal voor alle Nederlanders in Dublin een Koninginnedagborrel georganiseerd op de ambassade. Direct na werk sprong ik daarom samen met mijn Nederlandse collega’s in de taxi richting de ambassade waar we werden opgewacht door bijna 200 borrelende Hollanders.

Helaas duurde de borrel slechts 3 uurtjes (waarschijnlijk uit angst dat mensen te dronken werden en de ambassade zouden afbreken), maar desalniettemin was het een geslaagd feestje met veel gratis drankjes, bitterballen, zoute haring, kaassoufles en toastjes met filet americain!!!

Even de stad uit – Howth

Om een indruk te krijgen hoe Ierland er buiten Dublin uit ziet, besloten we vorige week een dagje richting Howth te gaan.

Howth is een klein havenstadje twintig minuten reizen met de trein vanaf Dublin en zodra je de trein uitstapt ben je in een totaal andere wereld.

De dag begon zoals bijna elke dag regenachtig, maar toen we aankwamen in Howth was de zon inmiddels doorgebroken en begonnen we met een trein vol dagtoeristen aan een wandeling langs de kust.

Ondanks de vele wandelaars en nordic walkers is het ontzettend rustig in Howth en ben je na een klein stukje lopen al midden in de natuur. 

Terwijl je langs de rotsen loopt heb je de meest indrukwekkende uitzichten. Helaas konden we door mijn knie niet al te ver lopen en moesten we de wandeling halverwege staken om terug te keren richting de trein.

Tijd om de stad te verkennen

Nu we eindelijk een beetje zijn gesetteld, kunnen we lekker op onze fietsjes door de stad crossen om de omgeving een beetje te verkennen. Tenminste dit geldt voornamelijk voor mij, want Lorena heeft vergeleken met mij in de afgelopen drie weken al een hoop van Dublin kunnen zien.

Tot nu toe vind ik Dublin een fantastische stad. De mensen zijn hier ontzettend aardig en ondanks het drukke verkeer in de binnenstad voelt Dublin aan als een gezellig dorp.

Wat ons wel opvalt is dat de prijzen hier wat hoger liggen dan in Nederland, zo betaal je voor een pint bier minimaal 5 euro en voor een rol wc papier ook bijna een euro. Maar goed we betalen hier ook weer wat minder belasting dus dat mag de pret niet drukken.

Nu we eindelijk tijd hebben om leuke dingen te doen beginnen we ons hier steeds meer thuis te voelen. Want zijn het niet de gezellige mensen dan zijn het wel de vele kroegjes of de prachtige natuur net buiten Dublin waardoor je jezelf niet snel zal vervelen in deze stad.

Ons eigen huisje

Het feit dat we nu eindelijk in Dublin zitten, betekent nog niet dat we hier direct zonder zorgen kunnen wonen. We moesten namelijk direct aan de slag om een hoop zaken te regelen. Sofinummers hebben we nodig, een bankrekening, telefoonnummers, fietsen, een ziektekosten verzekering, maar we moesten vooral als een gek op zoek naar een huisje.

Linkdin had gelukkig voor twee weken onderdak geregeld, maar als je de hele week moet werken en daarnaast een hoop zaken moet regelen heb je weinig tijd om op zoek te gaan naar een leuk huisje.

Het geluk wil dat ik hier samen met Lorena ben gekomen, en dat zij nog even de tijd heeft voordat ze aan haar nieuwe baan moet beginnen. 

Terwijl ik op kantoor zat, was Lorena voornamelijk druk met het verkennen van Dublin, het aanschaffen van nieuwe spulletjes en de zoektocht naar ons nieuwe huisje. Dat laatste viel nog niet mee, want alhoewel er een hoop appartementjes worden aangeboden, zijn de meeste heel erg duur, in slechte staat, ver uit de stad of gevuld met aftandse meubels.

De tijd begon te dringen, maar daar lieten we ons niet door beïnvloeden en geduldig bleven we zoeken tot we een huisje vonden wat in de smaak viel. En gelukkig maar, want twee dagen voordat we het hotel moesten verlaten hadden we een heel gezellig appartementje gevonden aan het water op tien minuten loop afstand van mijn werk.

Inmiddels hebben we ook de meeste andere zaken weten te regelen en hebben we sinds een paar dagen allebei een fiets zodat we nu echt kunnen beginnen met het verkennen van Dublin.

Direct weer aan het werk

Omdat het niet echt goed ging met mijn knie (waarschijnlijk door het verhuizen en tillen van de koffers), hebben we de eerste twee dagen niet veel van Dublin kunnen zien. Maar goed, we zijn hier niet op vakantie dus de komende maanden zullen we nog genoeg de tijd hebben om de stad te verkennen. 

Maandag ochtend begon gelijk de eerste werkdag bij Linkedin. Met een team van negen mensen begonnen we aan de introductie week, een warm bad wat voornamelijk bestond uit luisteren, handjes schudden, trainingen volgen en nog veel meer luisteren…

Al hoewel ik in de eerste week dus nog niet echt heb hoeven werken, was de indruk van mijn nieuwe baan erg goed. Iedereen is enorm aardig, de werksfeer is ontspannen maar vooral de pooltafel, de koelkasten gevuld met blikjes frisdrank en kasten vol met snoep waar iedereen uit mag graaien maken indruk. Ik voel me hier net als Sjakie in de chocolade fabriek.

Het vertrek uit Nederland

Wat is het opeens snel gegaan… Van een collega hoorde ik een paar maanden geleden dat hij ging emigreren naar Ierland.  Hij had een baan aangeboden gekregen bij Linkedin en vertrok binnen een paar weken naar Dublin. Dat wil ik ook wel, zei ik met mijn grote mond, en nu nog geen drie maanden later staan we opeens in Dublin.

Wat allemaal begon met een spannend idee is opeens werkelijkheid. De afgelopen weken zijn we druk in de weer geweest om alles in Nederland te regelen om te kunnen emigreren. We hebben ons huis opzegd, ontslag genomen, het nodige papierwerk moeten regelen, afstand gedaan van veel van onze spullen, maar het moeilijkste was toch wel het afscheid nemen van vrienden en familie. Ierland is dan misschien helemaal niet zo ver weg, maar met je vrienden spontaan een biertje drinken of op de koffie bij je ouders wordt toch wat lastiger als je daarvoor eerst op het vliegtuig moet stappen.

Door al die drukte hebben we eigenlijk nooit goed nagedacht over wat ons in Dublin te wachten stond en terwijl we het vliegveld achter ons laten, word ik opeens overvallen door de gedachte dat verhuizen naar Ierland misschien toch niet het meest verstandige idee was. 

Zodra we met de taxi Dublin binnen rijden verdwijnt deze gedachte echter direct en geniet ik van het feit dat de komende maanden ons leven zal bestaan uit avontuur. We worden door de taxi afgezet bij ons hotel/appartement, waar we de komende twee weken op kosten van Linkedin zullen verblijven. Het is een heerlijk gevoel dat we niet meer afscheid hoeven te nemen, maar eindelijk kunnen beginnen aan iets nieuws. We hebben nog niet veel van Dublin kunnen zien, maar de kleine rondleiding met de taxi zag er veelbelovend uit.

Eén jaar op de zoutmarkt